Uroczystość Najświętszej Maryi Panny Częstochowskiej - 26 sierpnia
W metropolii częstochowskiej: Głównej Patronki metropolii – Uroczystość

Władysław, książe opolski, wybudował na Jasnej Górze klasztor dla paulinów i oddał im pod opiekę obraz Matki Bożej, czczony na jego zamku. Wkrótce obraz zasłynął cudami. Cześć jego wzrosła od czasów obrony Jasnej Góry przed Szwedami. W roku 1717 obraz został uroczyście ukoronowany i Jasna Góra stała się głównym ośrodkiem kultu Matki Bożej w Polsce. Teksty mszalne wysławiają opiekę Matki Bożej nad Polską i porównują twierdzę jasnogórską z Syjonem, siedzibą arki przymierza w Starym Testamencie.

ANTYFONA NA WEJŚCIE

Gród Jego wznosi się na świętych górach, * umiłował Pan bramy Syjonu * bardziej niż wszystkie namioty Jakuba.
(O. W. Alleluja.) Ps 87 (86), 2

Odmawia się "Chwała na wysokości".

KOLEKTA
Wszechmogący i miłosierny Boże, Ty dałeś narodowi polskiemu w Najświętszej Maryi Pannie przedziwną pomoc i obronę, +
a Jej święty obraz jasnogórski wsławiłeś niezwykłą czcią wiernych, *
spraw łaskawie, abyśmy na ziemi z zapałem walczyli w obronie wiary, a w niebie wysławiali Twoje zwycięstwo.
Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, + który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, *
Bóg, przez wszystkie wieki wieków.

Odmawia się "Wierzę".

MODLITWA NAD DARAMI

Wszechmogący Boże, wejrzyj z upodobaniem na modlitwy i dary,
które Twoi wierni przedstawiają Tobie oddając cześć Najświętszej Maryi, Matce Bożej, *
i w swoim miłosierdziu udziel nam pomocy. Przez Chrystusa, Pana naszego.

1 - 4 prefacja o NMP, nr 55 - 58.
W 1 prefacji o NMP mówi się: obchodząc uroczystość.
Albo prefacja o NMP Królowej Polski, nr 62

ANTYFONA NA KOMUNIĘ

Wspaniałe rzeczy głoszą o tobie, miasto Boże. * Umiłował Pan bramy Syjonu * bardziej niż wszystkie namioty Jakuba.
(O. W. Alleluja.) Ps 87 (86), 3. 2

MODLITWA PO KOMUNII
Panie Jezu Chryste, wspomagaj lud, który pokrzepiasz Ciałem i Krwią swoją: + za wstawiennictwem Najświętszej Rodzicielki Twojej uwolnij go od wszelkiego zła i niebezpieczeństwa, * i osłaniaj opieką wszystkie jego dobre dzieła. Który żyjesz i królujesz na wieki wieków.

TEKSTY CZYTAŃ

Pierwsze czytanie: Prz 8, 22-35 Maryja stolicą mądrości

lub: Iz 2, 2-5 Góra świątyni Pana

Psalm responsoryjny: Ps 48 (47), 2-3ab. 9. 10--11. 13-15 (R.: Jdt 15, 9d)

Drugie czytanie: Ga 4, 4-7 Bóg zesłał swojego Syna, zrodzonego z niewiasty

Śpiew przed Ewangelią: Łk 1, 28

Ewangelia: J 2, 1-11 Wesele w Kanie Galilejskiej

PIERWSZE CZYTANIE

Prz 8, 22-35 Maryja stolicą mądrości

Czytanie z Księgi Przysłów

To mówi Mądrość Boża:
«Pan mnie stworzył, swe arcydzieło, przed swymi czynami, od dawna, od wieków jestem stworzona, od początku, nim ziemia powstała.
Jestem zrodzona, gdy jeszcze bezmiar wód nie istniał ani źródła, co wodą tryskają, i zanim góry stanęły.
Poczęta jestem przed pagórkami, nim ziemię i pola uczynił, początek pyłu na ziemi.
Gdy niebo umacniał, z Nim byłam, gdy kreślił sklepienie nad bezmiarem wód, gdy w górze utwierdzał obłoki, gdy źródła wielkiej otchłani umacniał, gdy morzu stawiał granice, by wody z brzegów nie wyszły, gdy kreślił fundamenty pod ziemię. Ja byłam przy Nim mistrzynią, rozkoszą Jego dzień po dniu, cały czas igrając przed Nim, igrając na okręgu ziemi, znajdując radość przy synach ludzkich.
Więc teraz, synowie, słuchajcie mnie, szczęśliwi, co dróg moich strzegą. Przyjmijcie naukę i stańcie się mądrzy, pouczeń mych nie odrzucajcie. Błogosławiony ten, kto mnie słucha, kto co dzień u drzwi moich czeka, by czuwać u progu mej bramy, bo kto mnie znajdzie, ten znajdzie życie i uzyska łaskę u Pana».

Oto Słowo Boże.

albo:

Iz 2, 2-5 Góra świątyni Pana

Czytanie z Księgi proroka Izajasza

Stanie się na końcu czasów, że góra świątyni Pana stanie mocno na wierzchu gór i wystrzeli ponad pagórki.
Wszystkie narody do niej popłyną, mnogie ludy pójdą i rzekną: «Chodźcie, wstąpmy na Górę Pana do świątyni Boga Jakuba.
Niech nas nauczy dróg swoich, byśmy kroczyli Jego ścieżkami. Bo Prawo wyjdzie z Syjonu i słowo Pana z Jeruzalem».
On będzie rozjemcą pomiędzy ludami i wyda wyroki dla licznych narodów. Wtedy swe miecze przekują na lemiesze, a swoje włócznie
na sierpy. Naród przeciw narodowi nie podniesie miecza, nie będą się więcej zaprawiać do wojny.
Chodźcie, domu Jakuba, postępujmy w światłości Pana.

Oto Słowo Boże.

PSALM RESPONSORYJNY:

Ps 48 (47), 2-3ab. 9. 10--11. 13-15 (R.: Jdt 15, 9d)

Tyś wielką chlubą naszego narodu.

Wielki jest Pan i godzien wielkiej chwały *
w mieście naszego Boga.
Święta Jego góra, wspaniałe wzniesienie, *
radością jest całej ziemi.

Tyś wielką chlubą naszego narodu.

Cośmy słyszeli, to zobaczyliśmy *
w mieście Pana Zastępów,
w mieście naszego Boga; *
Bóg je umacnia na wieki.

Tyś wielką chlubą naszego narodu.

Rozważamy, Boże, Twoją łaskawość *
we wnętrzu Twojej świątyni.
Jak imię Twe, Boże, tak i chwała Twoja †
sięga po krańce ziemi. *
Prawica Twoja pełna jest sprawiedliwości.

Tyś wielką chlubą naszego narodu.

Obejdźcie dokoła Syjon, *
policzcie jego wieże.
By powiedzieć przyszłym pokoleniom, *
że Bóg jest naszym Bogiem na wieki.

Tyś wielką chlubą naszego narodu.

DRUGIE CZYTANIE

Ga 4, 4-7 Bóg zesłał swojego Syna, zrodzonego z niewiasty

Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Galatów

Bracia:
Gdy nadeszła pełnia czasu, Bóg zesłał swojego Syna, zrodzonego z niewiasty, zrodzonego pod Prawem, aby wykupił tych, którzy podlegali Prawu, abyśmy mogli otrzymać przybrane synostwo. Na dowód tego, że jesteście synami, Bóg wysłał do serc naszych Ducha Syna swego, który woła: «Abba, Ojcze». A zatem nie jesteś już niewolnikiem, lecz synem. Jeżeli zaś synem, to i dziedzicem z woli Bożej.

Oto Słowo Boże.

ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ:

Łk 1, 28

Alleluja, Alleluja, Alleluja

Zdrowaś Maryjo, łaski pełna, Pan z Tobą,
błogosławionaś Ty między niewiastami.

Alleluja, Alleluja, Alleluja

EWANGELIA

J 2, 1-11 Wesele w Kanie Galilejskiej

Słowa Ewangelii według świętego Jana

W Kanie Galilejskiej odbywało się wesele i była tam Matka Jezusa.
Zaproszono na to wesele także Jezusa i Jego uczniów. A kiedy zabrakło wina, Matka Jezusa mówi do Niego: «Nie mają już wina».
Jezus Jej odpowiedział: «Czyż to moja lub Twoja sprawa, Niewiasto? Jeszcze nie nadeszła godzina moja».
Wtedy Matka Jego powiedziała do sług: «Zróbcie wszystko, cokolwiek wam powie».
Stało zaś tam sześć stągwi kamiennych przeznaczonych do żydowskich oczyszczeń, z których każda mogła pomieścić dwie lub trzy miary.
Rzekł do nich Jezus: «Napełnijcie stągwie wodą». I napełnili je aż po brzegi. Potem do nich powiedział: «Zaczerpnijcie teraz i zanieście staroście weselnemu». Ci zaś zanieśli.
A gdy starosta weselny skosztował wody, która stała się winem, i nie wiedział, skąd ono pochodzi, ale słudzy, którzy czerpali wodę, wiedzieli, przywołał pana młodego i powiedział do niego: «Każdy człowiek stawia najpierw dobre wino, a gdy się napiją, wówczas gorsze.
Ty zachowałeś dobre wino aż do tej pory». Taki to początek znaków uczynił Jezus w Kanie Galilejskiej. Objawił swoją chwałę i uwierzyli w Niego Jego uczniowie.

Oto słowo Pańskie.